"Stel je voor dat je onder een blauwe hemel bent, koud water drinkt en naar een film van David Lynch kijkt: zo klinkt de muziek".
Pianist en componist Philipp Rüttgers, van Duitse komaf, is al 15 jaar actief in de Nederlandse jazzscene. Op zijn nieuwe album ‘Etudes of Shapes and Forms’ is hij voor het eerst te horen in een akoestisch pianotrio met twee toonaangevende instrumentalisten: Sun-Mi Hong op drums en Thomas Pol op contrabas. De plaat verschijnt 1 maart op ZenneZ Records.
Voor deze plaat liet Philipp zich inspireren door pianisten/componisten als Craig Taborn, Kris Davis en Sylvie Courvoisier, waarbij hij zich vooral richtte op ‘shapes and forms’. Hij licht toe: “Shapes als in harmonische en ritmische structuren, en forms als in het arrangeren met bas en drums en de structuur van improvisatie en compositie.” Philipp deelt ook een grote liefde voor hedendaagse muziek. Ook de compositie opdracht die hij in 2018 van North Sea Jazz kreeg en het gelijknamige album Twists, getuigt daarvan.
Ditmaal bestudeerde Philipp de muziek van György Ligeti's Etudes "No4 Fanfares", Arnold Schönberg's Pianostuk "Sehr Langsam", de eerste compositie van de "Fünf Klavierstücke" Cyclus op.23 en Claude Debussy's Etudes "Pour les cinq doigts d'après Monsieur Czerny" en "Pour les tierces".
“Het bestuderen van de compositorische concepten achter deze meesterwerken over het gebruik van harmonie, contrapunt en vorm, de esthetiek, vond ik enorm inspirerend. Het is een uitdaging om hiermee mijn palet aan technische, harmonische en ritmische mogelijkheden als pianist en componist te verbreden.” Philipp zegt zich te hebben geconcentreerd op dichtheid en dynamiek in zijn stukken om verschillende emoties uit te beelden, zoals vreugde, opwinding of ontspanning. “Niet alleen in mijn pianospel, maar ook in mijn interactie met drums en bas.”
In zijn compositie "Rounds" bijvoorbeeld gebruikt Philipp deels dezelfde compositietechniek die Ligeti gebruikt in zijn "Fanfare", om dit atonale maar gestructureerde geluid te creëren. "Craigs Dance" verwijst naar Craig Taborn's sterke linkerhand van gesyncopeerde baslijnen om een onvoorspelbare voorwaartse beweging te creëren, terwijl "Escher" verwijst naar Maurits Cornelis Eschers werk "Relativity", waarbij de dimensionale illusie wordt vertaald naar verschillende ritmes die omhoog enen omlaag bewegen. De vier improvisaties op het album zijn weliswaar volledig geïmproviseerd in het moment, maar toch blijven ze sterk bij één idee, een specifieke vorm, om te passen bij het compositorische werk. In deze improvisaties experimenteerde Philipp ook met preparaties in de piano (bijvoorbeeld magneten op de snaren om een gamelan-achtig geluid te krijgen of papier voor meer resonantie). De titel van het album is ontleend aan het samenvoegen van al deze kleine details tot een geheel.
line-up:
Philipp Rüttgers - keys
Sun-Mi Hong - drums
Thomas Pol - bass